Nardbane Mozha
Heshmat Tayeb, a poet deeply rooted in the rich cultural and natural landscape of Baghlan, Afghanistan, presents his latest poetic collection, "Nardbane Mozha" written in Persian. Born in 1950, Tayeb's poetry is a reflection of his intimate connection with the land, its people, and the diverse dialects and ideas that have shaped his artistic expression. Influenced by his father, Ibrahim Hairat, a renowned poet of the constitutional era, Tayeb's poetry is a testament to his lifelong dedication to the craft.
"Nardbane Mozha" is a journey through the imaginative and artistic realms of Tayeb's mind. The book is divided into two parts, with the first featuring a selection of "Ghazal" poems that showcase Tayeb's mastery in weaving together vivid imagery, proverbs, and unique linguistic elements. His use of uncommon words and phrases adds a fresh dimension to the poetic landscape, inviting readers to explore new terrains of expression.
The second part of the book is dedicated to "Couplets," highlighting the condensed energy and creativity that characterize Tayeb's work. His precise and beautiful use of proverbs and similes in the semantic decoration of his compositions demonstrates his skill as a poet. The style of equation, an artistic combination of allegory is prominently featured, showcasing the elegance of Tayeb's poetic perceptions.
"Nardbane Mozha" is a must-read for anyone seeking to immerse themselves in the world of Afghan poetry and experience the lyrical beauty of Heshmat Tayeb's work.
حشمت تائب( ۱۹۵۰م) متولد بغلان افغانستان - تحصیلات ابتدایی وعالی را در بغلان و متعاقبن تحصیلاتش را تا سطح ماستری در زراعت انجام داده است. خدمات پیوسته از سال۱۹۷۰ بدیسو با مطبوعات و رادیو تلویزیون كشور داشته است.
بهقول خودش «من با زبان طبیعت و مردم زیسته و اندیشیده ام و شعر من بازتاب آن طبیعت است، از همه گویشها، پندارها و روان سیلان و پرجوشی که در متن مردم است، متاثر بودهام.
پدرم ابراهیم حیرت از نخبگان و شاعران دوران مشروطیت بودند. اصول و قواعد شعر را از کودکی از ایشان آموختم - سرزمین سرسبزبغلان، باغها وجویبارها، مردم پرمهر، فضای رویش و دهقانی، زمینه کتاب خوانی در ایام جوانی ۱۹۵۰-۱۹۷۰م.، طبع مرا با الهام از شعر میپرورد، آنچه مینوشتم پدرم اصلاح و ویرایش میکردند.
نشر این مجموعه که قسمتی از آثارمنست و بهدست صاحبنظران میافتد، به نوعی بیان نوستالژیک ذهن من در دو دهه اخیر بوده وبمثابه خشتی بر بنیاد احساسم گذاشته میشود، چه بسا که بزرگواران نقادانه با آن برخورد بفرمایند، خیلی برایم نشاط انگیز است»
انتشارات برمکیان